Beste lezer,
Het leek me een goed plan om in dit turbulente jaar eens uitgebreid in te gaan op het grote belang van leven vanuit onze Positieve Bron (voor een uitleg wat ik hieronder versta, zie video). Ik schrijf dit graag met hoofdletters om aan te duiden dat deze Bron met al het positieve zoals liefde, kracht en vertrouwen volgens mij is wie wij werkelijk zijn, in tegenstelling tot de negatieve bron, met zijn moetens, veroordelingen en angsten, die in ons geconditioneerd is.
IJverig begon ik aan dit artikel om de inzichten van mijn halve boekenkast op een korte, doch heldere manier te verwoorden. Vele uren van mijn vrije tijd stond ik aan het aanrecht (staand typen voelt beter) te schrijven, puzzelen, de hele indeling om te gooien, opnieuw beginnen, enzovoorts.
Wat ik niet door had, is dat het me ondertussen veel stress kostte. Ook liet ik de druk oplopen, doordat ik had bedacht dat ik dit voor Kerst wilde af hebben en opsturen. Het vele werk ging tevens ten koste van andere behoeften, die voor mij juist in deze tijd van het jaar zo belangrijk zijn: rust, tijd nemen voor inkeer, klassieke muziek luisteren, boekje lezen, wandelen in de frisse koude mist… De hele mystiek, de serene stilte en de lichtjes in het donker waar ik in december altijd zo van geniet, duwde ik uit de maand met m’n naarstig getyp. Het innerlijke conflict dat altijd ontstaat als je iets moet, drukte ik vakkundig naar de achtergrond. Afijn, je begrijpt het misschien al: ik schreef over de Positieve Bron vanuit mijn negatieve bron!
Inmiddels werden het 9 pagina’s en ik ontving de goede tip om er een drie-luik van te maken, zodat ik het eerste deel al eerder kon opsturen. De eerste versie van deel I, het gemakkelijkste deel in mijn ogen, stuurde ik op naar mijn goede collega-vriendin Sylvia. Zoals altijd wanneer zij mijn artikelen controleert, wachtte ik in spanning op haar immer goede, genadeloos eerlijke commentaar. En die kwam: ‘Lies, niet doen!’. M’n zucht was ook van opluchting…
Dus hieronder lees je alleen de essentie van wat ik graag wilde overbrengen, en nu in een persoonlijk verhaal. Misschien houd je de rest van wat ik heb geschreven nog van me tegoed, maar voor nu houd ik het eenvoudig hierbij. Ik hoop dat het je een positief gevoel brengt!

Wat ik heb geleerd dit jaar van de ingrijpende maatregelen
Ik heb geleerd dat ik nog aardig wat onverwerkte emoties in me draag, die dit jaar extra werden getriggerd. De volgende kwamen aan het licht.
Andersdenkenden – eenzaamheid
Wat ik echt lastig heb gevonden is dat er ineens ‘andersdenkenden’ ontstonden in mijn privéleven. Sommige van de mensen die mij heel dierbaar zijn stonden ineens lijnrecht tegenover me in het perspectief op de ernst van de situatie en het beleid van de overheid.
Er was ook geen middenweg mogelijk. Ik voelde me pijnlijk verlaten en niet gezien als we geen overeenkomstige visie hadden en het deed me juist heel goed als ik gelijkgestemden ontmoette. Het was een opvallend groot contrast in beleving van het contact. Wat dit betekent, werd me op een gegeven moment duidelijk:
Ik definieerde een ‘samen-gevoel’ met het hebben van een gemeenschappelijke visie op de werkelijkheid.
Als we overal nou maar hetzelfde over denken, dan zijn we ‘samen’ en hebben we een goede verbinding. En als dat niet zo is hebben we geen goede relatie. Door deze definitie van mij helder te krijgen, leerde ik dat dit helemaal niet zo hoefde te zijn. Vanuit een meer emotioneel volwassen houding, kun je een prima verbinding met elkaar hebben als je respect hebt voor elkaars verschillende opvattingen. En ligt het ware ‘samen-gevoel’ niet in de laag onder onze visies: liefde, vriendschap, een diep gevoelde connectie?
Andersgedragenden – boosheid
Dat brengt me op het volgende wat ik geleerd heb. Ik merkte op dat ik boze reacties kreeg naar en soms van zich ‘andersgedragenden’ ten aanzien van de maatregelen. Ook hier werd ik geconfronteerd met mijn eigen negatieve bron. De gedachte van de boosheid was: ‘Jij verpest het voor mij!’. Ik stapte voluit in de valkuil van polarisatie. Het duurde een tijdje voordat ik het inzicht in mezelf kon verankeren, dat iedereen doet wat hem of haar het beste lijkt en dat dat voor hen ook een uitingsvorm van liefde is.
Andere toekomst – angst
Naarmate het jaar vorderde zonder dat er iets veranderde aan het beleid, begon ik angsten op te merken. Niet voor ziekte of dood, maar voor onze toekomst. Ik ben eens gaan opschrijven waar ik bang voor ben om te verliezen. Dat was best veel. Ik kwam erachter dat ik erg gehecht ben aan mijn leven zoals het er nu uitziet. Alsof ik ernstig zou gaan lijden als er iets verandert of van me wordt afgenomen. Dit is ooit ook gebeurd in mijn leven dus die angst is wel begrijpelijk. Maar daardoor zag ik dat ik niet vertrouw op het leven, op mijn intuïtie of op een hogere Intelligentie die mij leidt. Gek genoeg voel ik me sinds ik me hiervan bewust ben geworden, geleidelijk aan meer en meer gedragen door een innerlijke zachte kracht.
Maar ik heb in mijn beleving echt nog meer innerlijk werk te doen aan het cultiveren van de Positieve Bron in mij. De paradox is dus wel, dat dit alleen zinvol is vanuit de Positieve Bron!
Ander perspectief – vrede
Maar ook ontstonden positieve gevoelens. Nadat ik uitgemopperd was over de ingrijpende maatregelen waar we al een tijdje in zaten, kreeg ik ineens een ingeving: wat als ik deze hele situatie nu eens als een droom bekijk? Je leven en de wereld een beetje op een afstand bekijken, je er wat minder mee identificeren, kan het gemakkelijker maken om in je eigen goede gevoel te blijven.
Ooit leerde ik dat je om dromen uit te leggen alles in de droom kunt zien als symbolisch en een deel van jezelf. Een rode sportwagen staat bijvoorbeeld voor innerlijke kracht, die je snel vooruit helpt. Welk symbool jij aan bepaalde dingen geeft, is persoonlijk.
De 1,5 meter afstand van elkaar stond voor mij symbool voor de uitnodiging om wat meer emotioneel op eigen benen te staan, om elkaar wat losser te laten en meer te vertrouwen op onze eigen innerlijke bron van liefde. De mondkapjes zag ik als een uitnodiging om wat stiller te worden, niet teveel te praten over allerlei onbelangrijke ditjes en datjes. De sluitingen van alles dat plezier geeft in ons leven, stond voor mij voor: vind de vreugde in jezelf. Ook het niet meer mogen knuffelen zou ons ertoe kunnen zetten om de bron van liefde in onszelf te zoeken. Dan kunnen we ervaren dat deze onvoorwaardelijke liefde ons zo helemaal omhult, dat daar geen knuffel tegenop kan! Het thuis werken ten slotte, zag ik als wellicht een uitnodiging voor velen om thuis te komen in jeZelf. Een uitnodiging en kans om je blik vaker naar binnen te richten in plaats van naar buiten: om meer te voelen, te Zijn en jezelf wat vragen te stellen waar je anders niet aan toekomt. Dit perspectief bracht me meer vrede.
Welk gedrag of perspectief jou ook maar helpt om je goed te voelen in deze pittige tijd, is echt waardevol en belangrijk.
In mijn ervaring is het altijd mogelijk om ergens een positieve betekenis aan te geven, ook al lijkt dat in eerste instantie onrealistisch.
Inspirerende inzichten uit de quantumfysica en spiritualiteit
Wat mij op dit pad van ontwikkeling het meeste inspireert, of geruststelt zijn deze ideeën, waaraan ik dus een heel artikel had willen wijden:
- Alles is energie en heeft een frequentie.
- Alles uit de negatieve bron heeft een lage frequentie, alles uit de Positieve Bron een hoge.
- Niets uit de negatieve bron is dus ooit positief, niets uit de Positieve Bron is ooit negatief (duisternis is nooit licht; licht is nooit duister).
- Alles is Eén en staat met elkaar in verbinding.
- Onze frequentie heeft invloed op ons lichaam én op onze omgeving!

Betekenis van deze inzichten voor ons dagelijks leven:
De cellen in ons lichaam dragen dezelfde frequentie als onze staat van zijn (onze gedachten en gevoelens): is die hoog, dan reageert ons lichaam daar positief op, en omgekeerd. Dat vind ik al heel hoopgevend en het stimuleert me om toch echt elk moment te proberen positieve gedachten en gevoelens van vrede, liefde en vreugde op te roepen en te koesteren en daarmee m’n negatieve programmering te doen overschrijven. Hoe je dat kunt doen, staat uitgebreid beschreven in het artikel Vrede, vreugde en liefde. Eén zin uit dat artikel wil ik je niet onthouden, omdat die voor mij nog steeds heel goed werkt en misschien ook voor jou:
Er is NU geen enkele reden om geen vrede te voelen!
Onze stemming werkt zoals gezegd ook in op onze omgeving: doordat we allemaal met elkaar verbonden zijn ‘besmetten’ we ook elkaar met onze liefde of met onze boosheid. Het is dus niet alleen fijn voor jezelf, maar ook voor anderen als je je op een positief gevoel afstemt voordat je contact met iemand maakt of de deur uit gaat. Het is voor mij nu heel duidelijk: vanaf het moment dat ik mijn irritaties laat vallen en meer vanuit respect en liefde op de ander reageer, heb ik weer met vrijwel iedereen een fijn contact. Maar vooral met mezelf, want de Positieve Bron voelt gewoon beter! En dat gun ik ons allemaal, om zo het nieuwe jaar en een nieuwe fase van je leven in te gaan: vol vertrouwen, inspiratie en met een open hart naar iedereen en jezelf.
Dit is de boodschap die ik graag aan iedereen mee wil geven, zoals een spiritueel leraar die ik ooit regelmatig bezocht altijd bij het afscheid riep:
STAY IN THE LIGHT!

Liesbet Scager, december 2020
8 reacties
Lieve Liesbet, wat een mooi artikel weer! Lang genoeg om over na te denken. De andere pagina’s zie ik graag tegemoet….ook in zulke handzame brokjes, fijn!!!
Zo mooi om de transformatie van je te zien van boosheid, onbegrip en frustratie naar vrede en liefde. Zo herkenbaar en heel fijn om ons te helpen herinneren vanuit de Positieve Bron te blijven kijken naar alles wat er om ons heen gebeurt. En ondertussen mogen we nog steeds onze stem voor de Vrijheid laten horen…. Vanuit liefde!
All inclusive. Liefs, Erika
Hai Liesbeth . Wat een fijn stuk heb je geschreven . Net op het moment dat ik het hard nodig heb, want ik zit vol woede om het feit dat mijn persoonlijke vrijheid van ons afgenomen wordt. Het omdenken is nog een hele klus voor mij, maar gelukkig is er liefde en licht waar ik , dankzij jou , weer in geloof ! Dank je ????
Hai Liesbet,
Wat heerlijk helder geschreven. Die negen kantjes waren dus helemaal niet nodig???? Je komt, zoals ik je ken, via eenvoud ‘ to the point’. Dank je voor de herinnering.
Hartegroet Rieta
Lieve Liesbet,
Heel inspirerend om te lezen, en bewust te raken van het gegeven dat we zowel de boosheid, verdriet in ons zelf en ook juist bij anderen te kunnen transformeren van uit de positieve bron, naar het licht toe. In elke omstandigheden niet “gevangen”‘ te raken in een geargumenteerde realiteit, maar vanuit de diepste persoonlijke liefdes energie te ontvangen, en bewust te raken waarin we ons bevinden.
Zondermeer is alles energie, in welke omstandigheden we ons zelf en anderen brengen, en daarvoor verantwoordelijkheid nemen, het weer vrij laten stromen van het goede & ware wat in bij ons alle al aanwezig is.
Bedankt !
Lieve liesbet,
Dank voor jouw artikel.
Je staat stil bij jouw ervaring van hoge en lage frequenties, een positieve bron brengt je verder. Jij staat onlosmakelijk in verbinding nu Saturnus en Jupiter in Waterman aangekomen zijn.
Woorden zijn daarin slechts primitief boodschapper, die daarin altijd uitleg nodig blijven.
Er is NU één enkele reden om vrede te voelen!
Liefde,
Dankjewel
Lieve Liesbet wat een herkenning en wat een vreugde je mooie heldere woorden te lezen…
Je inzichten om “de omgang met “andersdenkende” geliefden te veranderen vanuit je positieve bron helpt mij ook heel erg!
Liefs!!
Wat een mooi, inspirerend stuk weer Liesbet. Ik heb er een heel warm gevoel van overgehouden na het lezen. Een bijzonder idee om het leven te bekijken alsof het een droom is, dat ga ik ook eens proberen! En ik ben stiekem toch ook wel benieuwd naar een langer artikel over je ‘inspirerende inzichten’, dus als je dat ooit nog vanuit de Positieve Bron kunt schijven lees ik het graag.
Lieve Liesbeth, wat een prachtig staaltje omdenken! En wat fijn dat je doet via je je eigen ervaringen van dit jaar. De herkenning is alom en je helpt mij als lezer makkelijk richting je uitnodiging de positieve bron te blijven omarmen. Heel mooi gedaan.